Freelia live

Czas umierania i czas rodzenia

Żaden człowiek nie chce umrzeć. Umieranie jest wbrew pozorom nienaturalne. Boimy się śmierci, chociaż jest wokół nas. Czuwa. Czeka. Śmierć może zabijać za życia. Niektórzy z nas mają destrukcję we krwi. Dlatego nie było mnie na blogu, dlatego nie było mnie dla świata. Świat się dla mnie zatrzymał. Czas duchowego umierania. Po to jestem na świecie, aby? No właśnie, nie wiem po co? Są ludzie, którzy myślą, że umieranie to zamach na swoje ciało. A tu wcale nie, to całkiem coś innego, to samobójstwo duszy. Całe to słowo, aż trudno wypowiedzieć. Ale jest. Jestem niszczycielem. Pracoholikiem. Zapominam, że żyję. Trudno cofnąć się myślami wstecz.

Miesiąc marzec miał być miesiącem kobiet. Całość nakierowana na płeć. Bo dzień kobiet, dzień mężczyzny. Bo. Kobieto puchu marny...nigdy nim nie byłaś! Gdzie się siła kobiety mieści? W oczach, w słowach, w nogach...? A może w umyśle? Co w nas jest takiego, że dziwi, że męczy mężczyzn, a jednocześnie przyciąga. Dlaczego bieguny w nas dwa? Na raz i na dwa...wielość. Ile w dzisiejszych kobietach kobiet, ile w nas mężczyzn? Ile waleczności, ile słodyczy? Kobiety.

Sama utknęłam. Wycięłam dni, godziny...Nikt mi ich nie odda. Wracam dziś do życia. Odkryłam znaczenie. Jeszcze nie wiem, jak je wykorzystać. Jest czas umierania i czas, aby się odrodzić. Regeneracji START.